مدیریت و امحا پسماند

پسماندهای شیمیائی خطرناک می توانند بطور گسترده و در مقادیر مختلف از مقادیر در حد میلی گرم تا چندین تن از منابع مختلفی همچون صنایع و فرآیندهای صنعتی، آزمایشگاههای مدارس و دانشگاهها، مراکز تحقیقاتی و حتی مراکز توزیع و عرضه آنها تولید شوند. با توجه به حجم، نوع، ماهیت و ساختار شیمیائی و فیزیکی پسماند خطرناک، روشهای امحاء آنها می تواند متفاوت باشد.

در گام نخست مدیریت پسماند، وظیفه تولید کننده پسماند شیمیائی است که مشخص نماید که پسماند تولیدی اش متعلق به کدام گروه می باشد. برای طبقه بندی و کدبندی پسماندهای شیمیائی، می باشد.
با اقتباس از این شیوه پسماندهای شیمیائی به EPA رایجترین روش براساس شیوه پیشنهادی دو گروه پسماندهای خطرناک 1 و پسماند بی خطر 0 یا پسماند با خطر ناشناخته طبقه بندی می شوند.