دسترسی سریع
سیستم تصفیه پساب اسید کرومیک
کروم موجود در پساب ممکن است به صورت ترکیبات سه ظرفیتی یا به صورت ترکیبات شش ظرفیتی و یا کرومات باشد.
در حالتی که عمده ترکیبات کروم به صورت سه ظرفیتی باشد، برای تصفیه پساب نیازی به احیای کروم نیست.
اما در حالتی که کروم شش ظرفیتی بیش ازحد استاندارد زیست محیطی در پساب موجود باشد، قبل از عملیات تصفیه، کروم شش ظرفیتی را می بایست به کروم سه ظرفیتی احیا نمود.
این نوع پساب به شدت دارای رنگ زرد تیره می باشد .
تصفیه پساب فاضلاب اسید کرومیک
سمیت فلزات سنگین در فاضلاب
از مهمترین مشخصه های سمیت فلزات سنگین، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. سمیت این عناصر می تواند به مدت طولانی در طبیعت باقی بماند .
2. برخی از فلزات سنگین حتی می توانند در یک محیط خاصی، با گذشت زمان سمی متشان افزایش پیدا کند، جیوه یک نمونه از این موارد می باشد.
3. تجمع و تشدید زیستی فلزات سنگین بوسیله زنجیره غذایی می توانند به فعالیت های فیزیولوژیکی طبیعی اسیب رسانده و در نهایت زندگی بشر را به مخاطره بیاندازند.4. فلزات را نمی توان با هیچ روشی از جمله روش های زیستی، تخریب کرد و آنها تنها می توانند تغییر ظرفیت داده و به گونه ای دیگر تبدیل شوند.
5. سمیت فلزات سنگین حتی در غلظت های پایین و در حدود یک تا 11 میلی گرم بر لیتر نیز رخ می دهد. برخی از یون های فلزی سمی قوی نظیر جیوه و کادمیوم، حتی در غلظت های پایین تر و 1 میلی گرم بر لیتر نیز بسیار سمی هستند.
حد مجاز کروم سه ظرفیتی و شش ظرفیتی
عوارض دفع فاضلاب بدون جداسازی کروم
اگر این پساب بدون خنثی سازی و حذف فلزات سنگین کروم در محیط زیست وارد شود مشکلات زیادی از نظر آلودگی آب و خاک تولید خواهند کرد. چه بسا آبهای سطحی و زیرزمینی دریافت کننده این آلودگی، دیگر قابل شرب نشوند. کروم در حالت 1 ظرفیتی خطر کمی دارد ولی درحالت 6 ظرفیتی محرک و خورنده است، لذا کروم شش ظرفیتی مادهای سمی و خطرناک است.
کروم شش ظرفیتی دارای مخاطرات بهداشتی اثبات شده ای بر سلامت انسان است.
کروم شش ظرفیتی از طریق دستگاه گوارش، پوست جذب و از طریق استنشاقی و بر دستگاه تنفسی اثر می گذارد.
به منظور محافظت از مردم و محیط زیست، فلزات سنگین نظیر کروم باید از پسماندها و فاضلاب ها حذف گردند.
روش های متعددی برای حذف یون های فلزات سنگین، مورد استفاده قرار می گیرند .
متداولترین آنها عبارتند از: ته نشینی، لخته سازی، احیا، تبادل یون، تبخیر، بیولوژیکی و فرآیندهای غشایی.
تصفیه کروم در فاضلاب
هر کدام از این روش ها در کنار مزایای کاربرد، معایب متعددی نیز دارند.
از جمله، کم اثر بودن درحذف یون های فلزات سنگین، مصرف مقدار زیادی معرف و مواد شیمیایی، تولید لجن های سمی در مقادیر بالا، هزینه بالا و مسائل مربوط به دفع ایمن مواد حاصله. بنابراین نیاز به فناوری های مناسب که بتوانند غلظت کروم را با هزینه های مقبول به سطوح قابل قبول از نظر زیست محیطی کاهش دهند، احساس می شود.
مکانیسم انعقاد در تصفیه پساب کروم
به طورکلی چهار مکانیسم برای انعقاد ذرات وجود دارد که عبارتند از :
انعقاد کروم
- کاهش پتانسیل زتا
- خنثی کردن بار ذرات از طریق واکنش با ذرات
- تشکیل هیدروکسید و مکانیسم جارویی
- مکانیسم پلزنی
معمولاً برای حذف مواد کلوئیدی آب و فاضلاب از ترکیبات فلزاتی مانند آلومینیم، آهن یا برخی ازترکیبات الکترولیت استفاده میشود.
املاح فلزات که به عنوان منعقد کننده وارد آب میشود، در اثر هیدرولیز به صورت یونی یا هیدروکسید یا هیدروکسیدهای باردار تشکیل میشوند.به وجود آمدن این مولکول باردار بزرگ با خنثی نمودن ذرات کلوئیدی و کاهش پتانسیل زتا اختلاف پتانسیل بین فاز پخش شده و محیط اطراف آن که عامل اصلی دافعه بین ذرات کلوئیدی میباشد،
امکان لازم برای عمل نمودن نیروی واندروالسی به وجود می آورند که موجب چسبیدن ذرات به یکدیگر میشود.
